De 8baan van….Femke

Deze keer de 8baan van Femke

Femke is 54 jaar en sport- en horecamedewerker in een klimhal.

1. Wanneer merkte je dat je in de overgang was gekomen?

Een jaar nadat ik was ‘weggezet’ met Burn-out diagnose. Toen ik rond mijn 41^ste het hectische leven met opgroeiende kinderen, een leidinggevende baan in een reorganiserend bedrijf en diverse vrijwilligersfuncties ineens als zwaar belastend ervoer in plaats van de prachtige verrijking van mijn leven wat het daarvoor was.

Mijn moeder opperde dat het overgangsgerelateerd kon zijn, maar mijn (nota bene vrouwelijke!!) huisarts blies dat van tafel als niet mogelijk. Want te jong en nog menstruerend en toch niet te achterhalen als het al zo zou zijn; bovendien niets aan te doen.

Toen een halfjaar daarop mijn (tot dan superregelmatige) menstruatie ging fluctueren en ik de bekende binnenbrandjes begon te voelen, wist ik dat die huisarts haar huiswerk beter moet gaan doen.

Wel jammer van de niet werkende sessies bij de bedrijfsarts en psychotherapeute die mij tevergeefs met mijn ‘burn-out’ poogden te helpen.

2. Hoe vond je het dat je in de overgang was gekomen?

In eerste instantie was ik er heel laconiek over; ‘het hoort er nou eenmaal bij’ en ik was eigenlijk wel blij dat die nare pijnlijke ongesteldheid over was (how little did I know). Daarnaast vond ik het op mijn 40^ste wel confronterend dat ik ineens tot de categorie “oudere vrouwen” ging horen, terwijl ik nog niet eens op de helft van mijn leven was (sterke genen met vrouwen die 90-108 werden)

3. Wat vind jij de meest vervelende klacht?

Dat ik zo’n verzwakte, energie-loze schim van mezelf ben… labiel, neerslachtig, futloos en een enorme ‘mistige’ vergeetachtige chaoot.

4. Wat heb jij over jezelf geleerd tijdens de overgang?

Dat ben ik nog aan het uitvinden…. Op dit moment nog niet zoveel positiefs, behalve misschien dat ik bewuster voor MIJzelf moet gaan kiezen?

5. Ben je er open over op je werk dat je in de overgang bent?

In mijn vorige bedrijf was er wel een bepaalde openheid en acceptatie over de overgang. Het bedrijf waar ik nu werk is gericht op jong, sportief, masculin gedrag en hier durf ik het niet echt aan te snijden, omdat ik denk dat er veel vooroordeel op zit.

6. Is er een behandeling waar jij heel veel baat bij hebt?

Acceptatie is wel belangrijk; Gezond eten, veel groente, weinig alcohol. Ook heb ik wel iets gehad aan creatieve therapie. Daarnaast een sport uitoefenen die je echt leuk vindt en wandelen in de natuur (bos, strand, bergen) helpen ook enorm. Verder ben ik nog zoekende.

7. Is er iets dat je stoort of mist in de samenleving voor wat betreft de overgang?

Ik ben erg blij met de ontluikende openheid, maar wat mij betreft komt er algemeen veel duidelijker informatie; worden huisartsen terdege bijgeschoold! En wordt de perceptie in onze maatschappij bijgekleurd!

Vrouwen in de overgang zijn niet afgeschreven, incontinent, aanstellers, klagers of waardeloos… vrouwen worden met de jaren wijzer, empathischer en duidelijker. In andere culturen wordt dit wel begrepen en krijgen deze vrouwen juist een bepaalde status. Misschien moeten wij westerlingen daar eens wat meer naar kijken in plaats van naar het Amerikaanse kapitalisme.

8. Wat zou je andere vrouwen willen meegeven als advies?

Volg je eigen intuïtie, laat je niet zomaar afschepen door je huisarts en wordt lid van een platform als vrouw-en-overgang of vuurvrouw.

Enneh heb je dochters? Vertel ze dan rond hun 35^ste alvast open over alles wat ze naast opvliegers en stemmingswisselingen mogen verwachten, zodat ze beter voorbereid zijn en zich op tijd realiseren dat hun klachten bij de overgang kunnen horen en dat er dus veel meer aan te doen is dan “het maar moeten dragen”.